Mit ve Mimarlık

Mit ve Mimarlık
Mitler insanoğlunun uzak geçmişine, yazılı kültür öncesine ait, nesilden nesile sözlü olarak aktarılan hikâyeler olarak tanımlanır.
Her ne kadar mitler yazı öncesi toplumların sözlü anlatımları ise de, çağlar boyunca sanat ve edebiyat alanlarında, görsel ve yazılı ürünler aracılığı ile farklı yorumlarla yaşamın içinde temsil edilmişlerdir. Doğal olarak kültürün fizik mekândaki bir yansıması olarak kabul ettiğimiz mimarlık disiplini de, toplumsal pratikleri ya da inançları sürekli kılmak adına mitlerden etkilenmiştir.
Bu kitap, ister kökeni unutulmuş uzak geçmişe kadar uzansın, ister sonradan yaratılmış olsun, mitlerin, mimari geleneklerin ve mekân yaratma pratiklerinin oluşumuna etkisini bir nebze olsun ele almaya çalışmaktadır.
 
İÇİNDEKİLER
Mimarlık ve Mitler Üzerine
Özen Eyüce
‘Süleyman’ı Geçmek’
Süleyman ve Tapınağının Bizans ve Osmanlı Görsel Kültürlerinde Mitleşmesi
Suna Çağaptay
İstanbul’un İmarı Meselesi ve “Güzel İstanbul” Miti, 1938-1949
Işıl Uçman Altınışık
“Dev Eserlerin Encamı Budur” İdeoloji, Mit ve Barajlar
Nilay Ünsal Gülmez
Bir Kentsel Mit’e Doğru: Maden/ci Kenti Zonguldak
Efsun Ekenyazıcı Güney
İnşa Halinde Bir Mit, AKM İstanbul
Dürnev Atılgan Yağan
Kelime ve Şey: “Öz” ve Sancaklar Camii
Burak Altınışık
Bir Çağdaş Mit: Konut Marka Söylemlerinde Mahalle Kültürü
Melahat Küçükarslan Emiroğlu
Türkiye’de Mitolojik Bir Anlatı Kültürü: Mimari Eskiz
Devrim Işıkkaya